ایستاده ام

بربلندای عمیق معناها

پرواز عقابی در اوج را می اندیشم

کوه محکم است و ستبر

زمین زیر پایش محکوم است

اما عقاب

در قله

حاکم است

و “زندگی” معنا می گیرد

نگاهم روی برگی زرد و نارنجی می نشیند

کسی روی دلش پا می گذارد

می شکند اما

صدایش شور انگیز است

قصه پرداز است

و “عشق” معنا می شود

در اعماق شفاف اقیانوس

غوطه ورم

خرده سنگی بی رمق

در آغوش صدف

خواب مروارید می بیند

و ارزش رویای چیزی خرد

با “حقیقت” معنا می شود

گوشم آزرده است

از صدای سائید ن دندانه ها

به روی تن بی آزار درخت

می ساید و می درد

تا به مویی برسد

ضعیف است و کهن

اما

باز هم ایستاده

نفس می کشد

و سر آخر با زور

برزمین می افتد

و “استقامت  ”

به معنایی بس شگرف دست می یابد

****

و تو

نگاهت را حکم کن

تا آینه وار بنگرد

بر تمامی معناها

و آنگاه

زندگی کن

 نوشته شده توسط مجید کمالو در شنبه 91/5/7 و ساعت 7:29 صبح | نظرات دیگران()