دلهاى مردان رمنده است ، هر که آن را به خود خو داد ، روى بدو نهاد . [نهج البلاغه]
 
امروز: یکشنبه 04 تیر 15

زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است

وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندیست

زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند چای مادر، که مرا گرم نمود نان خواهر، که به ماهی ها داد

زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم

زندگی زمزمه پاک حیات ست ، میان دو سکوت

زندگی ، خاطره آمدن و رفتن ماست لحظه آمدن و رفتن ما ، تنهاییست من دلم می خواهد قدر این خاطره را دریابیم. 

                           سهراب سپهری


 نوشته شده توسط مجید کمالو در دوشنبه 90/4/6 و ساعت 8:27 صبح | نظرات دیگران()
درباره خودم
آمار وبلاگ
بازدید امروز: 240
بازدید دیروز: 225
مجموع بازدیدها: 249861
جستجو در صفحه

لوگوی دوستان
خبر نامه