زان می که ز بوی او شوریده و سرمستم
   دریاب مرا ساقی والله که چنین هستم  

ای ساقی مست من بنگر به شکست من
  ای جسته ز دست من دریاب کز آن دستم  

بشکست مرا دامش بشکستم من جامش
  مستی تو و مستی من بشکستی و بشکستم

  ای جان و دل مستان بستان سخنم بستان
   گویی که نه ای محرم هستم به خدا هستم  

پر کن ز می پیشین بنشین بر من بنشین
  بنشین که چنین وقتی در خواب همی‌جستم  

جان و سر تو یارا بر نقد بزن ما را
  مفریب و مگو فردا بردارم و بفرستم  

والله که بنگذارم دست از تو چرا دارم
  تا لاف زنی گویی کز عربده وارستم   

خواهم که ز باد می آتش بفروزانی
  خواهم که ز آب خود چون خاک کنی پستم 

 نوشته شده توسط مجید کمالو در شنبه 90/9/26 و ساعت 4:56 عصر | نظرات دیگران()